نتایج آرشیو " محسن چاوشی "

بختک رو زندگیمون افتاده پا نمیشه با گریه هیچ دردی از ما دوا نمیشه یا هیدروغ گفتیم یا اشتباه کردیم
ما عشق هم نبودیم ما اشتباه کردیم
این قصهاولش با غم شروع شده
پس بایدآخرش با غم تموم بشه
اینجوری بهتره حتما مقدره
تقدیر ما دو تا با هم تموم بشه
ما قرارمون بود از عشق هم بمیریم
حتی بلد نبودیم از هم به دل نگیریم
باید قبول کرد پای شکست وایساد
با هر گناه باید کلی تقاص پس داد
این قصهاولش با غم شروع شده
پس بایدآخرش با غم تموم بشه
اینجوری بهتره حتما مقدره
تقدیر ما دو تا با هم تموم بشه

زیر پرچم سه رنگ، واسه پرچم سفید مادرم دعا میکرد، پدرم میجنگید قلبمون اون روزا این همه ترک نداشت!
دلمون شور میزد، دستامون نمک نداشت!
حالمون اون روزا اگه رو به را نبود
عوضش امیدمون کسی جز خدا نبود
روزای دربدری، شبای بمبارون
دنبال نفت بدو، تو صف غذا بمون
دست خالی زیر گوله بارون بودیم
خسته بودیم اما، مرد میدون بودیم
رفقای مدرسم هنوزم یادم میان
کاش میدونستم الان همکلاسیام کجان
خنده های خواهرم لاله بود و پژمرد
اشکای برادرم سیل شد دنیا رو برد!
سیل خون جاری بود از عطش تا کارون
خیلیا خاک شدن زیر سقف خونشون
حاج خانوم بهم میگه به دلم افتاده
پسر مظلومم پشت در واستاده
هنوزم بعضی شبا موج بمبِ تو سرم
هنوزم خواب می بینم خونه ریخته رو سرم
هشت سال زندگیم با همین دردا گذشت
هشت سال آزگار سخت بود، اما گذشت
واسه پرچم سه رنگ، زیر پرچم سفید
من هنوز معتقدم، باز باید جنگید

توخیلی وقته خودتو میخوای بی ابروکنی روتو ازم بگیری به هر کی خواستی روکنی
موندن و رفتنت دیگه فرقی نداره واسه من
اره روچون فروکنی چه در کشی چه تو کنی
چشم دنبال کیه حرف حساب تو چیه
برای چی خوشت میاد با من بگو مگو کنی
یه بی وفا مثل خودت یه صاف وساده مثل من
پیدا نمی کنی اگه دنیا رو زیر ورو کنی
توخیلی وقته خودتو میخوای بی ابروکنی
روتو ازم بگیری به هر کی خواستی روکنی
موندن و رفتنت دیگه فرقی نداره واسه من
اره روچون فروکنی چه در کشی چه تو کنی
بخیه رو بخیه می زنم به تیکه پاره دلم
این همه وصله پینه رو چطور میخوای روفوکنی
چشم دنبال کیه حرف حساب تو چیه
برای چی خوشت میاد با من بگو مگو کنی
یه بی وفا مثل خودت یه صاف وساده مثل من
پیدا نمی کنی اگه دنیا رو زیر ورو کنی

عمر زندگی کوتاست مثه شعله ی کبریت عمر هر چی غیر از عشق مثه عمر کوتاهه
همسفر شدن مثه درب هدر شدن خوبه
پس قدم بزن با من بین راه و بیراهه
من که قلب کوچیکم بی تو کاسه ی خونه
من که کاسه ی چشمم جز تو از کسی پر نیست
دوست داشتن یا عشق دوست دارمت با عشق
عشق من به دوست داشتن قابل تصور نیست
عشق چن قدم راهه از اتاق تا ایوون
عشق دستته وقتی میز شامو می چینه
مثه خواب بعدازظهر تلخه اما می چسبه
مثه چای بعد از خواب تلخه اما شیرینه
من که قلب کوچیکم بی تو کاسه ی خونه
من که کاسه ی چشمم جز تو از کسی پر نیست
دوست داشتن یا عشق دوست دارمت با عشق
عشق من به دوست داشتن قابل تصور نیست
عشق چن قدم راهه از اتاق تا ایوون
از پرنده تا لونه از کویر تا بارون
از اتاق تا ایوون عشق بهترین راهه
آسمون تویی وقتی ماه داره می خنده
عشق من ببین امشب آسمونه چقد ماهه
دوست داشتن یا عشق دوست دارمت با عشق
عشق من به دوست داشتن قابل تصور نیست

چشماتو باز کردی دنیام زیر و رو شد چشماتو بستی و باز تاریکی هام شروع شد
موهات کهکشونا چشمات ستاره هاتن
منظومه های شمسی جفت گوشواره هاتن
کی بین مهربونا مثه تو مهربونه
نامهربونی با تو بد نیست بد شگونه
با من بمون با من بمون
با من بمون با من بمون
شب بود خسته بودم چشامو بسته بودم
خورشید سر زد و من پیشت نشسته بودم
چشمامو باز کردم دیدم ازت خبر نیست
دیدم برام تو دنیا از تو عزیزتر نیست
با من بمون با من بمون
با من بمون با من بمون

این حریف خسته رو خسته تر نکن دیگه این درای بسته رو بسته تر نکن دیگه این همه سنگ نباش این همه سخت نگیر
واسه ی عشق بمون واسه ی عشق بمیر
من باید چیکار کنم منو باورت بشه
که یکم تحمل و عاشقی سرت بشه
این چه راه و رسمیه این چه امتحانیه
خان هفتصدم گذشت این چه هفت خانیه
چشمات نمی بینن پاهات نمی مونن
دستات نمی گیرن این دست بی تابو
با من نمی خندی با من نمی خونی
قابل نمی دونی این چشم بی خوابو
من باید چیکار کنم منو باورت بشه
که یکم تحمل و عاشقی سرت بشه
این چه راه و رسمیه این چه امتحانیه
خان هفتصدم گذشت این چه هفت خانیه

صبوریم کمه بی قراریم زیاده چقد بی قرارم من صاف و ساده عزیزم چقد سخته دل کندن از تو
عزیزم چقد تلخه کام من از تو

جوابم نکن مردم از ناامیدی
شاید عاشقم شی خدا رو چه دیدی
خیال کن جواب منو دادی اما
عزیزم جواب خدا رو چی میدی؟
همینجوری اشکام سرازیر میشن
دیگه از خودم اختیاری ندارم
من از عشق چیزی نمیخوام به جز تو
ولی از تو هیچ انتظاری ندارم
صبوریم کمه بی قراریم زیاده
چقد بی قرارم من صاف و ساده
عزیزم چقد سخته دل کندن از تو
عزیزم چقد تلخه کام من از تو
صبوریم کمه بی قراریم زیاده
چقد بی قرارم من صاف و ساده
عزیزم چقد سخته دل کندن از تو
عزیزم چقد تلخه کام من از تو

نذار زندگیم راحت از هم بپاشه
جوابم نکن مردم از بی جوابی
یه چیزی بگو پیش از اینکه بمیرم
به خوابم بیا پیش از اینکه بخوابی
شب از نیمه های زمستون گذشته
به خوابم بیا پیش از اینکه بمیرم
اگه پا به خوابم گذاشتی عزیزم
یه چیزی بگو بلکه آروم بگیرم
صبوریم کمه بی قراریم زیاده
چقد بی قرارم من صاف و ساده
عزیزم چقد سخته دل کندن از تو
عزیزم چقد تلخه کام من از تو
صبوریم کمه بی قراریم زیاده
چقد بی قرارم من صاف و ساده
عزیزم چقد سخته دل کندن از تو
عزیزم چقد تلخه کام من از تو

خیلی وقته حرفامو از چشام نمیخونی حالمو نمی پرسی دردمو نمی دونی
هم ازم گریزونی هم میگی دوسم داری
زخم میزنی اما از جذام بیزاری
دیر میرسی از راه، اسم این زرنگی نیست
زود میری اما این، عادت قشنگی نیست!
با خودت که درگیری از همه طلبکاری
من که از تو دل کندم، بس که مردم آزاری
هم میگی دوسم داری هم ازم گریزونی
حالمو نمی پرسی دردمو نمی دونی
با دروغ همدستی از غرور لبریزی
جای آبرو داری ، آبرومو میریزی
هفت خط و مرموزی مث مهره ی ماری
مهربون شدی امروز؟ باز چه نقشه ای داری؟
هیشکی از تو راضی نیست، از همه طلبکاری
من که از تو دل کندم بس که مردم آزاری

متاسفم برات ای دل ساده دل به هر کی دادی از سادگی دادی زندگیتو پای دلدادگی دادی
هر جا که دیدی چراغی پر فروغ
تا بهش رسیدی فهمیدی دروغ

کوله بار آرزوهات روی دوشت
تا کجاها رفتی با پای پیاده
رفتی به هرچی خواستی نرسیدی
متاسفم برات ای دل ساده
دل به هر کی دادی از سادگی دادی
زندگیتو پای دلدادگی دادی
هر جا که دیدی چراغی پر فروغ
تا بهش رسیدی فهمیدی دروغ
عاشق خسته و غمگین و پریشون
دل بیکس دلک بی سرو سامون
دل زخمی دل تنها و تکیده
دل گریون منو ای دل گریون
کوله بار آرزوهاتو کی دزدید
دل دیوونه به گریه هات کی خندید
عاشق و خسته و غمگین و پریشون
دل بیکس دلک بی سرو سامون
تورو با هول و ولا تنها گذاشتن
اونا که لیاقت عشق رو نداشتن
تک و تنهایی و با پای پیاده
متاسفم برات ای دل ساده

تو دل یه مزرعه یه کلاغ رو سیاه هوایی شده بره پابوس امام رضا اما هی فکر میکنه اونجا جای کفتراست

آخه من کجا برم یه کلاغ که رو سیاست

من که توی سیاهیا از همه رو سیا ترم

میون اون کبوترا با چه رویی بپرم

تو همین فکرا بودش کلاغ عاشق ما

یه دلش میگفت برو یه دلش میگفت بمون

که یه هو صدایی گفت تو نترس و راهی شو

به سیاهی فکر نکن تویه زائری برو

من که توی سیاهیا از همه رو سیا ترم

میون اون کبوترا با چه رویی بپرم

تو دل یه مزرعه یه کلاغ رو سیاه

هوایی شده بره پابوس امام رضا

اما هی فکر میکنه اونجا جای کفتراست

آخه من کجا برم یه کلاغ که رو سیاست

من که توی سیاهیا از همه رو سیا ترم

میون اون کبوترا با چه رویی بپرم

تو همین فکرا بودش کلاغ عاشق ما

یه دلش میگفت برو یه دلش میگفت بمون

که یه هو صدایی گفت تو نترس و راهی شو

به سیاهی فکر نکن تویه زائری برو

من که توی سیاهیا از همه رو سیا ترم

میون اون کبوترا با چه رویی بپرم