نتایج آرشیو " محسن چاوشی "

توی تاریکی شب آه در جریان بود زل زدم به آسمون عینکم دودی شد
با صدای زنگ در یهو بارون بارید
دستای خونه پر از گل داوودی شد
ماه از راه رسید روی راه پله نشست
دکمه های قلب من دونه دونه شل شدن
گفتم این یه معجزست خیره شد به آسمون
همه ی ستاره ها دونه دونه گل شدن
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق

نخ بادبادکمو یه جوری وا میکرد
که تا هر جا خواستم بتونم پر بکشم
یه جوری تشنم کرد که میشد دریا رو
مثه یه لیوان آب یه نفس سر بکشم
من چه میدونستم اومده زود بره
چه غروبی داشتن خنده های آخرش
موقع خداحافظی یه تپش از قلبم
مثه پروانه نشست روی سنجاق سرش
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق

ای مسافر غریبه چرا قلبمو شکستی رفتی و تنهام گذاشتی دل به ناباوری بستی
ای که بی تو تک و تنها توی غربت سنگی
میدونم بر نمیگردی شدی همرنگ دورنگی
همه ی زندگی من اون نگاه عاشقت بود
چرا فکر کردی به جز من یکی دیگه لایقت بود
رفتی و ازم گرفتی اون نگاه آشناتو
واسه من باقی گذاشتی التهاب لحظه هاتو
حالا من تنها نشستم با نوای بی نوائی
چه غریبم بی تو اینجا ای غریبه بی وفائی

منو ببخش که ساده از عشق تو گذشتم سپردمت به تقدیر بار سفر رو بستم
باید برم از اینجا راهی نمونده جز کوچ
برای زنده موندن تو این زمونه ی پوچ
بذار همیشگی شه قصه ی عاشقیمون
تو باشی لیلی، منم مثال مجنون
بین دو راهی شک حیرون و هاج و واجم
سفر دوای دردم هجرت تنها علاجم
طاقتشم ندارم طاقت دل بریدن
سیل بلور اشکو رو گونه ی تو دیدن
حرفی نمونده باقی سکوت حرف آخر
تو هم بخاطر عشق از من ساده بگذر
بذار همیشگی شه قصه ی عاشقیمون
تو باشی لیلی، منم مثال مجنون

تو به شفافی شبنم روی برگ‌ها ، من مثله یه برگ زردی که می‌افته از درخت‌ها
تو مثل طراوت گل‌های نرگس روی قلبم من نوشتن بی تو هرگز
بین منو تو فاصله غوغا می‌کنه ، یاد حرف‌های قشنگت منو رها نمی‌کنه
تو منو گذاشتی رفتی توی روزگار وحشی ، توی کوچه‌های غربت دنبالم حتی نگشتی
تو مثله ستاره‌ای که توی شب‌های سیاهم می‌درخشی و میشی جونپناهم
تو مثله طراوت گل‌های پونه چرا رفتی از برم ای دیوونه
تو مثله یه تیکه ابری توی آسمون آبی ، پاک و ساده مثل رویا مثل خوابی
بگو یک بار آره یک بار برمی‌گردی یا هنوزم بی‌تفاوت یخی سردی
بین منو تو فاصله غوغا می‌کنه ، یاد حرف‌های قشنگت منو رها نمی‌کنه
تو منو گذاشتی رفتی توی روزگار وحشی ، توی کوچه‌های غربت دنبالم حتی نگشتی

کفتر چاهیه من تنگ بی ماهیه من ای هوای وصف بر جنگجویه بی سپر

دله افسرده ی من

پشت پا خورده ی من

شبه بی مهتابم

روز بی آفتابم

ای در بسته شده

از همه خسته شده

دله افسرده ی من

پشت پا خورده ی من

ای شکسته تن سبوه

سکه ی بی پشت و رو

ای خلیج یخ زده

خرمن ملخ زده

گوش کن ای دله من

تو هنوز دله منی

با همه بی ثمری

تو خود شکفتنی

کفتر چاهیه من

تنگ بی ماهیه من

ای هوای وصف بر

جنگجویه بی سپر

دله افسرده ی من

پشت پا خورده ی من

شبه بی مهتابم

روز بی آفتابم

ای در بسته شده

از همه خسته شده

دله افسرده ی من

پشت پا خورده ی من

ای شکسته تن سبوه

سکه ی بی پشت و رو

ای خلیج یخ زده

خرمن ملخ زده

گوش کن ای دله من

تو هنوز دله منی

با همه بی ثمری

تو خود شکفتنی

گوش کن ای دله من

تو هنوز دله منی

با همه بی ثمری

تو خود شکفتنی

با همه بی ثمری

تو خود شکفتنی

الهی سقف آرزوت خراب بشه روی سرش بيای

ببينی که همه حلقه زدن دور و برش
الهی که مريض بشه پيغام بده که زود بيا
وقتی که اونجا برسی بسته شه چشمای ترش
الهی روز وصال طوفان شه از سمت شمال
هيچی از اون روز نمونه به جز گلای پرپرش
عمرت الهی کم نشه اما پر از غصه باشه
زجرائی که به من دادی خوب بکشی تا اخرش
الهی که يه روز خوش از تو گلوت پايين نره
رسوای عالمت کنن اون چشمای دربه درش
قسم می خوردی با منی قسم می خوردی به خدا
خدا الهی بزنه تو کمرت توکمرش
من اهل نفرين نبودم چه برسه که تو باشی
بياد الهی خبرت بياد الهی خبرش
يکی دوتا سه تا که نيس از خيلياش بی خبرم
هر چيزو که نمی شه گفت

پس می کنم مختصرش
هر چی بدی کردی به من الهی اون با تو کنه
ببینی ديگری به جات رفته شده همسفرش
توئی که عاشقم بودی بری سراغ ديگری؟
واسه خدام فکر می کنم مشکله قدری باورش
می خوام بدونم قد من عاشقته دوستت داره
اين که رها کردی منو می ارزه به درد سرش؟
ما چه نکرديم واسه تو کم به اب و اتيش زديم
ای بی وفا رفتی کجا سراغ از ما بهترش
نامه رو به تو نمی دم می فرستمش واسه خدا
تا ببينه چقد بده بنده از بد بدترش